10 Nisan 2014 Perşembe

Odaları Ayırmak

Yaklaşık 1 ay süren oda serüvenimiz Pazartesi sonlandı. Komple bittik! Iyi ki hamilelik döneminde oda yapmamışım,kesin psikolojik olarak çökerdim :)

Çok istedim odalarımızı ayırmak. Özgüven sahibi olsun istedim,oyunlarını kendine ait bir odada oynasın,heryer düzenli kalabilsin en önemlisi de herşeyi tam çözmeden 1 yaşındayken alışmaya başlasın istedim veeeee 09.04.2014 de yani dün kızımı odasında uyuttum. Ipad e bir app indirdim telsizimiz kameralı değil bu eksiği giderecek bir app. (BabyMonitor3G). Çokta mantıklı ama biz yine de araştırmalardan sonra görüntülü telsize geçmeyi düşünüyoruz. Eveeeet Minel hanım uyudu ve babası ile 15 dakikalık sağlamadan sonra hem ipadin hem normal telsizimizin(garanti olsun) bize verdiği güvenle TV karşısına kurulduk. 1.5 saat sonra Asya Minel uyandı ve biz babasıyla acaba nasıl uyandı diye koşarak odaya girdik :))) kuzum yatağının içinde bekliyor. Bu arada Minel beşikten karyolaya geçti bu da ekstra bir durum. Yavuz sürekli 'neyse odamıza götürelim,hasta zaten. Gelsin bizimle yatsın'dedi ama ben kararlıydım. Uyumaya devam edince biz de odamıza gerçeklerle yüzleşmeye geçtik :))) Sanki ben 1 sene öncesine kadar o odada beşikle yatmışım! Beşik odanın sağında diye 1 yıldır soluma dönmemişim. Sanki ben o beşikle doğmuşum. Sanki kızımı o odaya 
terketmişim diye düşünürken Yavuz 'Yalnız kaldı orda ya! Getirsek mi?'derken ben ağlamaya çoktan başladım. Kuzum da peşi sıra ağlayınca e biz odamızda yine 3 kişi yattık hatta Minel de bizim yatağımızda yattı:) 
Bügün tekrar denedik ve yine tekrar bizim yatağımızda. Belki iyileşince daha sağlıklı düşünebilirim ve istikrarlı davranabilirim. Benim de açıkçası işime geliyor. Asya Minel hala anne sütü alıyor ve ben işe gidiyorum. 

Oda ile ilgili ayrıntılar, Asya Minel Diş Buğdayı ve Doğım gününü en kısa zaman da ekleyeceğim ❤️

6 Nisan 2014 Pazar

Keşke Gün 50 Saat Olsa =))

Ya aslında çok şey yazmam gerekiyor. Bu kadar kısa zaman da çok şey oldu. En önemlisi işe başladım ben! Benim için çok büyük bir adım! Ben Minel tam 11 aylıkken işe başlamış oldum. Evet bir çocuk herşeyi sizden almalı,öğrenmeli anne sıcaklığını hep hissetmeli. Liseden beri aralıksız çalışan biri olarak hamile olduğumu öğrendiğimin 2. Ayı ofisimi kapattım. Ailem ve sevdiklerimle kızım 11 aylık olana kadar çok güzel zaman geçirdim ama köreldiğimi hissettim. Herkes böyle olacak diye bir durum yok ama ben öyle hissettim. Tabi ki annemle alt üst oturmamızın da buna çok büyük katkısı var. Maddi manevi kendimi çok mutlu hissediyorum. Çalışma saatlerim ve haftasonu işimin olmaması sıcak bakmamında en başlıca nedeni. Şimdilik Minel de bunu iyi karşıladı ikimiz için 2 gün boyunca birlikte olunca Pazartesi günleri zor geçiyor. Cumalar bana Bayram ona Cumartesi ve pazar sabahları. Ben sabah sorunumuzu da şöyle hallediyorum. 6 da uyanıyoruz babamız uyanana kadar yatakta oynuyoruz eğleniyoruz. Babamızda bize katılıyor hazırlanma vaktimiz gelince Minel baba kucağında ben gidene kadar yanımda oluyor. 8 buçuk 12 arası kahvaltı vs bu arada görüntülü konuşuyoruz ve 12 de öğle uykusu! En kısa 2 en uzun 3-3.5 saat sürüyor. Yemek oyun 6 buçukta anne evde ki arada yine en az 2-3 kez konuşuyoruz.(Ben konuşuyorum o anneeee anneeee bağırıyor:)) Vicdan yapıyorum ben de ara ara! Sonra kendime ve aileme duyduğum saygı geliyor aklıma omuzlarım dikleşiyor :) Anlatacak ,ok şey var bu konuda ama birikmiş çok yazım var.

Asya Minel; yazılar bırakmak istiyorum annem sana. Biriktirmek bir sürü. Gülümse istiyorum okudukça,düşün istiyorum. Nasıl tarif edemiyorum sevgimi! Nasıl kelimeler tükeniyor!