Ya aslında çok şey yazmam gerekiyor. Bu kadar kısa zaman da çok şey oldu. En önemlisi işe başladım ben! Benim için çok büyük bir adım! Ben Minel tam 11 aylıkken işe başlamış oldum. Evet bir çocuk herşeyi sizden almalı,öğrenmeli anne sıcaklığını hep hissetmeli. Liseden beri aralıksız çalışan biri olarak hamile olduğumu öğrendiğimin 2. Ayı ofisimi kapattım. Ailem ve sevdiklerimle kızım 11 aylık olana kadar çok güzel zaman geçirdim ama köreldiğimi hissettim. Herkes böyle olacak diye bir durum yok ama ben öyle hissettim. Tabi ki annemle alt üst oturmamızın da buna çok büyük katkısı var. Maddi manevi kendimi çok mutlu hissediyorum. Çalışma saatlerim ve haftasonu işimin olmaması sıcak bakmamında en başlıca nedeni. Şimdilik Minel de bunu iyi karşıladı ikimiz için 2 gün boyunca birlikte olunca Pazartesi günleri zor geçiyor. Cumalar bana Bayram ona Cumartesi ve pazar sabahları. Ben sabah sorunumuzu da şöyle hallediyorum. 6 da uyanıyoruz babamız uyanana kadar yatakta oynuyoruz eğleniyoruz. Babamızda bize katılıyor hazırlanma vaktimiz gelince Minel baba kucağında ben gidene kadar yanımda oluyor. 8 buçuk 12 arası kahvaltı vs bu arada görüntülü konuşuyoruz ve 12 de öğle uykusu! En kısa 2 en uzun 3-3.5 saat sürüyor. Yemek oyun 6 buçukta anne evde ki arada yine en az 2-3 kez konuşuyoruz.(Ben konuşuyorum o anneeee anneeee bağırıyor:)) Vicdan yapıyorum ben de ara ara! Sonra kendime ve aileme duyduğum saygı geliyor aklıma omuzlarım dikleşiyor :) Anlatacak ,ok şey var bu konuda ama birikmiş çok yazım var.
Asya Minel; yazılar bırakmak istiyorum annem sana. Biriktirmek bir sürü. Gülümse istiyorum okudukça,düşün istiyorum. Nasıl tarif edemiyorum sevgimi! Nasıl kelimeler tükeniyor!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder